Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2017

Μελισσοκομικά Φυτά και Μελιτοφορίες

Η Μελιτοφορία του κάθε φυτού είναι η περίοδος που αυτό δίνει νέκταρ και γύρη ή φυτών που δίνουν µελιτώµατα (Έλατο,Πεύκο π.χ), είναι η περίοδος που το µελίτωµα είναι διαθέσιµο στις µέλισσες.

Για τον Μελισσοκόμο τα σημαντικότερα φυτά είνα αυτά που μπορούν να δώσουν ποσότητες μελιού και γύρης και να διατηρήσουν τα μελίσσια Υγιή και Δυνατά για την εκμετάλευση των περισσότερων ανθοφοριών με τη μέγιστη παραγωγή μελιού.
ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ
Φυλλοβόλο δέντρο, που καλλιεργείται σε όλη τη χώρα. Ανθίζει από τον Ιανουάριο ως το Μάρτιο, ανάλογα µε την ποικιλία. Η γύρη της είναι πολύ θρεπτική, ενώ το νέκταρ µερικώς πλούσιο σε σάκχαρα (20-40%). Είναι πάρα πολύ σηµαντικό µελισσοκοµικό φυτό, παρέχοντας γύρη και νέκταρ στο ξεκίνηµα της ανάπτυξης του µελισσιού, όταν έχει λίγο πληθυσµό και παράγει πολύ γόνο. Τα µελίσσια θα πρέπει να αποµακρυνθούν αµέσως µετά το τέλος της άνθισης επειδή ξεκινούν οι ψεκασµοί µε εντοµοκτόνα.
ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ
Αειθαλής θάµνος, που βρίσκεται σε όλη τη χώρα. Ανθίζει σχεδόν όλο το χρόνο, έχοντας δύο µέγιστα αριθµού ανθέων Απρίλιο και Νοέµβριο. ∆ίνει γύρη και νέκταρ, ενώ αποδίδει 20-40 Κg µελιού ανά στρέµµα. Είναι σηµαντικό µελισσοκοµικό φυτό, καθώς παρέχει γύρη σε περιόδους που οι µέλισσες την έχουν ανάγκη και αυτή δεν υπάρχει σε αφθονία. Ένα άλλο πλεονέκτηµα του δενδρολίβανου είναι η µεγάλη του ανθεκτικότητα στις καιρικές συνθήκες.
ΕΛΑΤΟ-ΜΕΛΙΤΩΜΑ
∆ένδρο, που φύεται σε όλη τη χώρα, σε υψόµετρο 800-1500 m. Τον Μάιο και τον Ιούνιο δίνει άφθονο µελίτωµα, καθώς προσβάλλεται από διάφορα είδη εντόµων, µε κυριότερο το Physokermes hemicryphus. Η έκκριση του µελιτώµατος ευνοείται από υψηλές θερµοκρασίες και σχετική ξηρασία. Το µέλι είναι εξαιρετικής ποιότητας και φτάνει περίπου στο 10% της ετήσιας ελληνικής παραγωγής.Αν «δουλεύει» πολύ καιρό τα μελίσσια αδυνατίζουν. Αν δεν «δουλεύει» και τα μελίσσια μείνουν καιρό στα Ελατοδάση αδυνατίζουν επίσης.
ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ ΡΕΙΚΙ-ΣΟΥΣΟΥΡΑ
Ένα από τα «μαγικά φυτά» για την Ελληνική Μελισσοκοµία είναι η φθινοπωρινή ερείκη, τόσο για την άφθονη και θρεπτική τροφή (γύρη και νέκταρ), όσο και για το κρίσιµο της περιόδου άνθισης. Αυτή την περίοδο, οι περισσότεροι µελισσοκόµοι παίρνουν τα µελίσσια τους από το πεύκο, όπου κυριολεκτικά αποδεκατίζονται, καθώς η συλλογή µελιτωµάτων είναι εντατική, ενώ ο γόνος δεν ανανεώνεται. Αν η µελιτοφορία της ερείκης είναι καλή, οι µέλισσες θα ανανεώσουν τον πληθυσµό τους, θα συλλέξουν µέλι και θα περάσουν εύκολα το χειµώνα. Τις περισσότερες φορές, ο µελισσοκόµος παίρνει και παραγωγή µελιού, το οποίο είναι σκουρόχρωµο, µε έντονο άρωµα και υψηλή θρεπτική αξία.Οι πρώιμες βροχές το «αναγκάζουν» να ανθίσει.
ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΟ ΡΕΙΚΙ-ΣΟΥΣΟΥΡΑ
Η ανοιξιάτικη ερείκη ανθίζει το Μάρτιο. Πολύ σημαντικό φυτό για ανάπτυξη αλλά και για πρώιμους τρυγητούς. Δυναμώσει πολύ τα μελίσσια που θα το δουλέψουν. Το μέλι ειρίκης ή ρεικόμελο, κρυσταλώνει γρήγορα.
ΠΑΛΙΟΥΡΙ
Φυλλοβόλος θάµνος, αυτοφυής κυρίως στη Β. Ελλάδα. Ανθίζει Μάιο-Ιούνιο, δίνοντας άφθονο νέκταρ και γύρη εξαιρετικής ποιότητας. Η ανθοφορία του παλιουριού θεωρείται από πολλούς µελισσοκόµους εφάµιλλη αυτής της ερείκης και της καστανιάς. Μειονέκτηµα της µελιτοφορίας του φυτού αυτού είναι η ευαισθησία του στις καιρικές συνθήκες.Δίνει πολύ μέλι αρκεί να μην βραχεί ή φυσήξει πολύ κατά την διάρκεια της ανθοφορίας. Όταν εμφανιστούνε διάφορα έντομα έχουμε ένδειξη ότι «τελείωσε» η νομή.
ΠΕΥΚΟ-ΜΕΛΙΤΩΜΑ
Πρόκειται για το σηµαντικότερο µελισσοκοµικό φυτό της χώρας µας, καθώς δίνει το 65% της ετήσιας παραγωγής. Το µέλι παράγεται από µελιτώµατα που συλλέγουν οι µέλισσες από το παράσιτο Marchalina hellenica Υπάρχουν και άλλα έντοµα, τις εκκρίσεις των οποίων συλλέγουν οι µέλισσες. Γενικά, τα πεύκα δίνουν µελίτωµα 3 περιόδους κάθε χρόνο: α) 1/3-15/4 (έντονη µελιτοέκκριση), β) 15/6-30/8 (περιορισµένη µελιτοέκκριση), γ) 15/9-30/10 (έντονη και σταθερή µελιτοέκκριση). Από αυτές τις µελιτοφορίες, οι µελισσοκόµοι εκµεταλλεύονται κυρίως αυτή του φθινοπώρου, και δευτερευόντως την ανοιξιάτικη. Το παραγόµενο µέλι είναι εύγευστο, χρώµατος ανοιχτού καφέ, µε χαµηλή συγκέντρωση φρουκτόζης, κάτι που το κάνει ελαφρύ στη γεύση. Είναι πολύ πλούσιο σε µεταλλικά στοιχεία και ιχνοστοιχεία, ενώ έχει υψηλή αντιοξειδωτική δράση. Πρόκειται, λοιπόν, για µέλι µε υψηλή θρεπτική αξία. Το ανοιξιάτικο µέλι διαφέρει από το φθινοπωρινό, όντας πιο ανοιχτόχρωµο και διαφορετικό στη γεύση. Η µελιτοφορία του πεύκου παρουσιάζει σηµαντικά πλεονεκτήµατα, καθώς επίσης και µειονεκτήµατα. Τα πλεονεκτήµατα είναι: α) µεγάλη σταθερότητα από χρονιά σε χρονιά, β) µεγάλη µελισσοχωρητικότητα, εννοώντας ότι µπορούν αν συνυπάρξουν πολλά µελίσσια σε συγκεκριµένο χώρο, γ) ασφάλεια από ψεκασµούς, καθώς τα πευκοδάση δεν ψεκάζονται, δ) µεγάλες αποδόσεις, καθώς εκτιµάται ότι µπορούν να παραχθούν πάνω από 500 Κg µέλι ανά στρέµµα. Από την άλλη, µειονεκτήµατα είναι: α) κίνδυνος µετάδοσης εχθρών και ασθενειών από την παραπλάνηση, λόγω του µεγάλου συνωστισµού, β) προβλήµατα στο ξεχειµώνιασµα, επειδή δεν ανανεώνεται ο πληθυσµός των µελισσών. Η γύρη των πεύκων δε συλλέγεται από τις µέλισσες λόγω της χαµηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη, µε αποτέλεσµα τα µελίσσια να εισέρχονται στο χειµώνα µε γηρασµένες και καταπονηµένες µέλισσες.Ακόμη και όταν ο καιρός δεν επιτρέπει την μεγάλη συλλογή (τρύγο) τα μελίσσια αποθηκεύουν αρκετές ποσότητες.
ΘΥΜΑΡΙ
Πολυετής θάµνος, που φύεται σε όλη τη χώρα. Ανθίζει από τέλη Μαΐου ως µέσα Ιουνίου, ανάλογα µε το είδος και την περιοχή. Η ανθοφορία του θυµαριού µπορεί να είναι ως και 40 µέρες και εξαρτάται από τα καιρικές συνθήκες πριν την άνθηση κυρίως Απρίλιο, µε την υγρασία και τις βροχές να είναι ευνοϊκές, είναι θείο δώρο καθώς και ο ήπιος χώρος χωρίς καύσωνες καιρός κατά την διάρκεια της ανθοφορίας. Το παραγόµενο µέλι είναι αρίστης ποιότητας, µε υψηλή τιµή και διεθνή αποδοχή. Περίπου το 10% της ελληνικής παραγωγής µελιού είναι θυµαρίσιο.
ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ-ΔΡΥΣ-ΜΕΛΙΤΩΜΑ
Είναι δέντρα ψηλά, αιωνόβια που βρίσκονται είτε σε πεδινές είτε σε ορεινές περιοχές. Δίνει μεγάλες ποσότητες μελιού δυο φορές το χρόνο. Στην αρχή Μελίτωμα στο φύλλο  δίνει ένα σχετικά καλό ανοιχτόχρωμο μέλι. Στο Μελίτωμα του Βελανιδιού δίνει κατάμαυρο μέλι με έντονη όχι ιδιαίτερα ευχάριστη γεύση. Αδυνατίζει τα μελίσσια και δεν συνιστάται για ανάπτυξη. Η βελανιδιά θεωρείται μια πιο σίγουρη πηγή μελιτώματος κάθε χρόνο σε σχέση με τον έλατο.
ΠΟΛΥΚΟΜΠΟΣ
Φυτό που δίνει μέλι για τρύγο και κάνει καλή ανάπτυξη. Απαντάται πολύ συχνά σε σιτοβολώνες, µε την ανάπτυξή του να αρχίζει µε το θερισµό. ∆ίνει γύρη και νέκταρ στις µέλισσες, κυρίως κατά τους µήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Την περίοδο αυτή οι ανάγκες είναι σηµαντικές, ελλείψει άλλων ανθισµένων φυτών. Συµπληρωµατικά, δίνει γύρη το φθινόπωρο, βοηθώντας τις µέλισσες να εκθρέψουν γόνο για το χειµώνα. Το µέλι από πολυκόµπι είναι σκούρου χρώµατος, µε έντονη µυρωδιά, πλούσιο σε ένζυµα και µεταλλικά στοιχεία. Παρά τη χαµηλή τιµή του, είναι από τα πιο θρεπτικά µέλια.
ΚΑΣΤΑΝΙΑ
∆ένδρο, που φύεται στα ορεινά όλης της χώρας, σημαντικό Ανθίζει τον Ιούνιο, δίνοντας άφθονο νέκταρ, αλλά κυρίως εξαιρετικής ποιότητας θρεπτική γύρη. Είναι πολύ σηµαντικό φυτό για τους µελισσοκόµους που µεταφέρουν τα µελίσσια τους γιατί µε το πέρασµα από την καστανιά τα µελίσσια ανανεώνουν τον πληθυσµό τους και αποθηκεύουν τροφές. Το µέλι καστανιάς είναι σκουρόχρωµο, µε έντονο βαρύ άρωµα και πικρή γεύση. Είναι πάρα πολύ θρεπτικό τόσο για τις µέλισσες, όσο και για τον άνθρωπο.
ΗΛΙΑΝΘΟΣ
Ετήσιο φυτό, που καλλιεργείται κυρίως στη Β. Ελλάδα. Ανθίζει από Ιούνιο ως Αύγουστο, δίνοντας άφθονο νέκταρ για περισσότερες από 20 µέρες. Η τιµή του µελιού είναι αποθαρρυντική για τους µελισσοκόµους, καθώς επίσης και η διακύµανση της παραγωγής από χρονιά σε χρονιά. Επίσης, ο πληθυσµός των µελισσών φθείρεται γρήγορα εξαιτίας της έκκρισης κόµεος από τα άνθη του ηλίανθου. Για τους λόγους αυτούς, πολλοί µελισσοκόµοι αποφεύγουν τη µελιτοφορία του φυτού αυτού.
ΑΚΑΚΙΑ
Φυλλοβόλο δέντρο, που φύεται σε όλη τη χώρα. Ανθίζει τον Απρίλιο, µε κάθε άνθος να ‘ζει’ 5-6 µέρες. ∆ίνει άφθονο νέκταρ (2 mg/άνθος), πολύ πλούσιο σε σάκχαρα (33-67%). Έχει υπολογιστεί ότι κάθε εκτάριο µε ακακίες µπορεί να δώσει παραγωγή 500 Κg µελιού. Το παραγόµενο µέλι είναι πολύ γλυκό, ανοιχτόχρωµο, µε απαλό άρωµα.Πολύ καλή πηγή μελίου αλλά ευαίσθητη πολύ στις βροχές και στους ανέμους.

ΡΙΓΑΝΗ
Ενα καλό μελισσοκομικό φυτό δίνει νέκταρ και γύρη. Ανθίζει τον ιούνιο-ιούλιο και δίνει αρωματικό και εύγεστο μέλι, χρειάζονται αρκετά στρέματα ρίγανης αν και υπάρχει άφθονη στα βουνά για να γίνει τρύγος μελιού μόνο απο ρίγανη. Ο καλύτερος συνδυασμός είναι όταν τα μελίσσια δουλεύουν ρίγανη παράληλα με άλλη ανθοφορία. Η διάρκεια της είναι λιγότερο απο μήνα αλλά τότε ανθίζει η αγριορίγανη και τα μελίσια εκμεταλεύονται νέκταρ και γύρη πολλές φορές μέχρι και δύο μήνες ανάλογα τις καιρικές συνθήκες.
ΚΟΥΜΑΡΙΑ
Αειθαλής θάµνος, που φύεται σε όλη τη χώρα. Η άνθηση αρχίζει στα µέσα του Νοέµβρη και συνεχίζεται όλο το ∆εκέµβρη. Είναι σηµαντικό φυτό γιατί δυναµώνει τα µελίσσια πριν το χειµώνα, ώστε αυτά να αντεπεξέλθουν τις δυσµενείς συνθήκες. Ενέχει όµως κινδύνους, καθώς, λόγω του ότι ανθίζει αργά, οι µέλισσες µπορεί να µην προλάβουν να ωριµάσουν το µέλι και αυτό να ξινίσει, προκαλώντας προβλήµατα δυσεντερίας. Το µέλι που παράγεται, αν και είναι πολύ θρεπτικό, έχει πικρή γεύση και κάπως δυσάρεστο άρωµα, και στη χώρα µας δεν προτιµάται.
ΛΕΒΑΝΤΑ
Πολυετής θάµνος, που ευδοκιµεί σε δροσερές, ηµιορεινές περιοχές ολόκληρης της χώρας. Ανθίζει Μάιο-Ιούνιο, δίνοντας µέλι µε εξαιρετικό άρωµα και γεύση σε µεγάλες ποσότητες, µέχρι 250 Kg/στρ. Σε περιοχές που καλλιεργείται η λεβάντα, το όφελος είναι αµοιβαίο, καθώς η παρουσία των µελισσών αυξάνει την παράγωγή αιθέριου ελαίου κατά 20%.
ΧΑΡΟΥΠΙΑ
Αειθαλές δένδρο, που φύεται σε παραθαλάσσιες περιοχές, κυρίως στα κεντρικά και νότια της χώρας. Ανθίζει το Σεπτέµβριο, δίνοντας άφθονο νέκταρ και γύρη. Μελίσσια που εκµεταλλεύονται τη χαρουπιά, ανανεώνουν τον πληθυσµό τους και έτσι εκµεταλλεύονται καλύτερα τις φθινοπωρινές ανθοφορίες, κυρίως δε αυτή του πεύκου. Ιδιαίτερα στην Κρήτη, η χαρουπιά ουσιαστικά σώζει τα µελίσσια, τα οποία συνήθως εξαντλούνται στη µελιτοφορία του θυµαριού, αλλά και λόγω της καλοκαιρινής ξηρασίας, Υπάρχουν άγριες (μονό γύρη) και ήμερες (Νέκταρ και γύρη).

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑ
Σημαντική πηγή μελίου. Θέλει καλό καιρό. Τα μελίσσια σμηνουργούν με ευκολία. καλλιεργείται κυρίως στην Πελοπόννησο, την Ήπειρο, την Κρήτη και τα νησιά. Ανθίζει Μάρτιο-Απρίλη ανάλογα µε την καλλιεργούµενη ποικιλία. Η ανθοφορία διαρκεί περίπου τρεις βδοµάδες, δίνοντας άφθονο νέκταρ και θρεπτική γύρη. Περίπου το 10% της ελληνικής παραγωγής είναι µέλι πορτοκαλιάς. Η περίοδος άνθισης της πορτοκαλιάς συµπίπτει µε την περίοδο ανάπτυξης του µελισσιού, γι’ αυτό πρέπει να εφαρµοστούν µελισσοκοµικές τεχνικές ώστε τα µελίσσια να είναι έτοιµα όταν ανθίσει η πορτοκαλιά και έτσι να πάρει ο παραγωγός ικανοποιητική ποσότητα µελιού.
ΚΙΣΣΟΣ


Πολύ καλό μελισσοκομικό φυτό. Αναρριχητικό φυτό. Παρασιτεί σε δέντρα και μεγάλους θάμνους.ανθίζει τον Σεπτέμβρη  Δίνει πολύ καλές ποσότητες γύρης και μελιού έτσι ώστε τα μελίσσια να ανανεώνουν επαρκώς τον πληθυσμό τους. Δίνει μέλι λευκό αρωματικό που κρυσταλλώνει γρήγορα.
ΒΙΝΤΕΟ - ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΑ ΦΥΤΑ ΕΛΛΑΔΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...